ورم شکم ,ورم شکم بعد از عمل آپاندیس,ورم شکم در زنان,ورم شکم بعد از سزارین,ورم شکم بعد از لاپاراسکوپی,ورم شکم بعد از غذا خوردن,ورم شکم بعد از ابدومینوپلاستی
باکتری های روده ما که به فلور روده شهرت دارند در روند هضم غذا شرکت می کنند. اما همه چیز مربوط به تعادل این باکتری هاست. زمانی که برخی از باکتری ها پرتعداد یا اندک می شوند روند هضم غذا دچار مشکل می شود و ممکن است شکم دچار ورم شود. اگر با وجود تمام تلاش هایتان موفق به کوچک کردن شکمتان نمی شوید باید به دنبال دلایلی باشید که مانع از صاف شدن شکمتان می شود.
در این مطلب از سایت جسارت در مورد ورم شکم صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.
برخی داروها باعث ورم شکم افرادی می شوند که با مشکلات گوارشی درگیر هستند. اگر روده ها حساس باشند مصرف هر چیزی و حتی مصرف دارویی مانند داروی ضدالتهاب یا یک آنتی بیوتیک نیز باعث ورم شکم می شود. باید بدانید که آنتی بیوتیک ها باعث برهم زدن تعادل فلور روده ها می شود و به این ترتیب میزان باکتری هایی که عامل تخمیر هستند افزایش یافته مشکلات شکمی بیشتر می شود. بنابراین توصیه می کنیم زمانی که مجبور به مصرف آنتی بیوتیک ها هستید در کنار آن از محصولات غذایی پروبیوتیک (ماست پروبیوتیک) استفاده کنید تا عوارض جانبی دارو کاهش پیدا کند.
باکتری های روده ما که به فلور روده شهرت دارند در روند هضم غذا شرکت می کنند. اما همه چیز مربوط به تعادل این باکتری هاست. زمانی که برخی از باکتری ها پرتعداد یا اندک می شوند روند هضم غذا دچار مشکل می شود و ممکن است شکم دچار ورم شود. در اکثر موارد عدم تعادل فلور روده به تغذیه نامناسب (مصرف چربی و پروتئین زیاد و بیش از اندازه) مربوط می شود. تنها راه برای ایجاد تعادل فلور روده باید از مصرف مواد غذایی نامناسب پرهیز کرد. در عین حال می توانید با مصرف مکمل یا مواد غذایی حاوی پروبیوتیک به حفظ تعادل این میکروارگانیسم ها کمک کنید. به عقیده متخصصان لازم است که به شیوه تغذیه نیز فکر کنید. یعنی لازم است که در حالت نشسته و آرامش و تمرکز غذا بخورید. علاوه بر این باید نسبت به نحوه طبخ غذا نیز دقت کرد. به عنوان مثال بخارپز کردن باعث بهبود گوارش و هضم مواد غذایی می شود.
افرادی که تحت استرس شدید هستند در معرض عوارض سنگین آن روی گوارش و سلامت روده هایشان قرار دارند. استرس باعث تغییراتی در ترشح هورمون های فوق کلیوی می شود. این مکانیسم نیز التهاب روده ها را بیشتر می کند نفخ به دلیل تجمع گاز در روده ایجاد می شود که در نتیجه مکانیسم تخمیر بروز کرده و بنابراین باعث ورم و بزرگی شکم می شود. به گفته متخصصان باکتری های روده هر آنچه را که سلول ها پس زده اند هضم می کنند. اما این باکتری ها نمی توانند از عهده برخی مواد غذایی که به «فودمپ» ها (مواد غذایی حاوی قندهای مورد نیاز فلور روده برای تخمیر) شهرت دارند بربیایند. ارتباط زیادی بین مصرف فودمپ ها و بروز مشکلات گوارشی مانند گاز، نفخ، اسهال، یبوست و غیره وجود دارد. لازم است که مصرف مواد غذایی فودمپ به طور موقت محدود شود. این مواد غذایی شامل برخی میوه ها مانند سیب، گلابی، زردآلو و غیره و برخی از سبزیجات مانند کلم ها، تره فرنگی، آرتیشو و حبوباتی مانند عدس، نخود، لوبیا و محصولات لبنی و غلات می شود. البته یادتان باشد که در صورت بروز نفخ نیز نیاز به حذف کامل این مواد غذایی وجود ندارد چون برای سلامتی لازم و ضروری هستند. فقط کافی است در مواردی که احساس نفخ زیادی دارید مصرف این مواد غذایی را محدود کنید.
احتباس آب در بدن و ورم آن نتیجه مکانیسمی است که در آن از بافت های بدن دفع نمی شود. بنابراین مازاد آب در بدن در شکم تجمع کرده و باعث ورم و بزرگی آن می شود. اما احتباس آب در بدن باعث بروز واکنشی فراتر از ورم شکم می شود. بنابراین لازم است که در ابتدا عامل اصلی این احتباس آب و عدم دفع آن بررسی شود.
در برخی شرایط و البته در موارد نادر شکم ورم کرده در نتیجه عدم تعادل مزمن روده بروز می کند. در این صورت پای یک بیماری گوارشی مانند بیماری کرون، سندرم روده تحریک پذیر یا رکتوکولیت هموراژیک یا التهاب زخمی شوند روده بزرگ در میان است. این بیماری ها مزمن و جدی هستند و باید مورد بررسی پزشکی قرار گیرند.
بیشتر بخوایند :
انتقال ویروس مضر
این اغلب به علت پاتوژنهای بدن ماوس به انسانها گسترش می یابد. موش های سیاه مهم ترین راه برای گسترش این بیماری هستند، اما بر خلاف ادراک عمومی رتینوپاتی جوندگان، آنها اولین قربانیان خود نیستند و مرگ گروهی از موش ها می تواند نشانه ای از گسترش بیماری باشد. هنگامی که یک کک با یک موش آلوده می شود، باکتری از این بیماری عبور می کند. سپس، دیگر کک ها آن را گاز می کشند، موش ها از بیماری رنج می برند، و از طریق خوردن آن، آنها را به انسان منتقل می کند. راه های دیگر برای گرفتن بیماری، خوردن از طریق جوندگان یا خوردن زنده، این بیماری است. انتقال این بیماری از انسان به انسان از طریق تماس و تنفس (اگر بیمار مبتلا به طاعون ریوی باشد).
درمان بیماری طاعون
در صورت وجود مشکوک به این بیماری و به منظور حفظ زندگی بیمار، درمان کلی و ویژه پزشکی باید آغاز شود. این به ویژه در نوع فرمهای ریوی و سپتیامیک بسیار مهم است. از آنجا که در عرض 15 ساعت پس از شروع بیماری، بهبودی به شدت کاهش می یابد. استروپتومایسین و تتراسایکلین داروهای انتخابی هستند. مقدار استرپتومایسین 0.5 تا 3 تا 4 ساعت برای تزریق عضلانی به مدت دو روز و سپس 1.5 تا 2 گرم روزانه برای 7 تا 10 روز دیگر است. برخی از گونههای Yersinia Drutenman به استرپتومایسین مقاوم بودهاند که در این موارد میتوان کانامینسین را مورد استفاده قرار داد. اثربخشی جنتامایسین ثابت نشده است. بعضی از پزشکان استفاده از استرپتومایسین را به علت احتمال واکنش هرکسheimer در نظر نمی گیرند. تتراسیکلین به عنوان دوز وریدی 2 تا 3 گرم در روز به مدت 48 ساعت داده می شود و پس از بهبود کلی، بیمار 2 تا 3 گرم غذای خوراکی برای 4 تا 5 روز دیگر دریافت می کند. کلرمفنیکول در درمان طاعون بسیار موثر است، به ویژه در بیماران مبتلا به مننژیت طاعونی مرتبط با استرپتومایسین. دوز اولیه 6 گرم در روز تزریق داخل وریدی است و به میزان 3 گرم در روز پس از بهبود دهان کاهش می یابد. تحقیقات اخیر نشان داده است که Co-trimoxazole نیز یک درمان مؤثر برای این بیماری است. علیرغم شواهد تجویز انعقاد داخل شکمی، درمان هپارین به نظر نمی رسد. اکثر بیماران تب در هفته اول درمان (به طور متوسط 4 روز) تب ندارند. مشاغل معمولا با سقوط تب بدون درد ناپدید می شوند و ناپدید می شوند و یا کوچک می شوند. در بعضی موارد، گانگلیون ها فرسوده می شوند و نیاز به بی حسی دارند. استفاده از رطوبت و گرما در منطقه معده کمک می کند تا سریع تر آنها را بهبود بخشد و اغلب نیازی به زهکشی و جراحی ندارد.
پیشگیری از طاعون
اساس پیشگیری، کنترل جوندگان، استفاده از داروهای کشنده، حاملان انگل و گاه ایمنی شدن جمعیت انسانی است. تخریب کامل طاعون وحشی غیرممکن است و مبارزه باید با هدف نابود کردن بیماری های عفونی وحشی در اطراف زیستگاه های انسانی صورت گیرد. برای بیماران مبتلا به سل، انطباق با شرایط ضدعفونی کافی است، اما پنومونی طاعون یا تمام انواع سپتی سمی باید جدا شود. همه کسانی که در تماس با بیماران مبتلا به طاعون Bonbon هستند باید با یک داروی موثر ضد کک درمان شوند و برای 6 روز مانیتور شوند. در صورت تب و سایر علائم بیماری، آنها باید فورا درمان شوند. محل زندگی بیمار باید با استفاده از یک حشره کش مناسب ضد عفونی شود. کسانی که در تماس نزدیک با نوعی از ریه هستند باید روزانه 1 گرم تتراسایکلین یا استرپتومایسین دریافت کنند.
طاعون Bubonic
نوع عفونت های قارچی شایع ترین نوع بیماری است که در موش های آلوده به باسیل در طی کک و یا گزش اتفاق می افتد. این بیماری در ابتدا باعث مرگ بسیاری از موش ها می شود؛ بنابراین کوسه ها پس از یک میزبان دیگر به انسان یا حیوانات خانگی دیگر حمله می کنند و آنها را آلوده می کند. دوره انکوباسیون بین دو تا شش روز طول می کشد. سپس علائم اولیه لرز و تب، سرگیجه، عضلات شدید و درد مفاصل، کبودی و سردرد وجود دارد. بعد از 24 ساعت حباب در بدن بیمار وجود دارد. قارچ یک گره لنفاوی متورم است. این قارچ ها معمولا در اطراف ناحیه کک قرار دارند و به تدریج رشد می کنند و بسیار دردناک و حساس هستند. علامت دیگری از دست رفتن آب و تشنگی برای بیمار است. اگر بیمار به سرعت درمان نشود، علائم هشدار دهنده مانند افزایش ضربان قلب، اختلالات و لجاجت وجود دارد. بعد از 36 ساعت، بیمار میمیرد. البته، بین 20٪ و 40٪ از این بیماران ممکن است به طور ناگهانی پس از یک بهبود طولانی از پس مرگ برآیند.